SADECE BUGÜN VAR

8 mart Dünya kadınlar günü…

Kutlu olsun, anlamını bilerek yaad edebilelim.

Ramazan da hayırlı olsun, sağlık ve huzurla yaşanması temennisi ile.

Veee bu gün benim oğlumun doğum günü kutlu olsun, mutlu olsun.

Epeyce bir aradan sonra vesilesiyle yazabiliyorum.

Görüşmediğimiz süre zarfında boş oturmadım lakin yazamadımda.

Bu aralar tüm motivasyonu, enerjiyi kendime kullanıyorum, yetmiyor bile.

Umut vaad eden mutlu yazılar çıkamayınca da yazmadım.

Hala tamamen toparlanamasam da uğraşıyorum dostlar.

Yaşam Rehberi…

Yeni program, Işıklı Yol’un kardeşi oldu.

Bir sağlık programı, hafta da üç gün.

Çok sevdim, umarım siz de sevmişsinizdir. Bilmeyenlere de buradan duyuralım.

Pazartesi, çarşamba, cuma öğlen kuşağında, saat 12.15 te sizinleyiz. Tekrarlarda var onların saatlerini de paylaşırım.

Sağlık dünyasından birbirinden değerli isimler bizlerle olacak.

Merak ettiğiniz konuları ve soruları bana gönderebilirsiniz.

Başka projelerde var, birisi #obezite farkındalık hareketi onun ayrıntılarını haftaya yazarım.

Hayatın ritmini arttıkça artıyor.

Laf aramızda size bir şey itiraf edeyim mi; çocuklar küçükken çok yoruluyorum sanarız ya hani büyüklerde derler ki bu günleri ararsın.

Doğruymuş…

Büyümüş çocuklar, hatta büyümüş evlenmiş çocuklara daha çok zaman ve ilgi gerekiyor.

Bedensel kısmı önemli değil de zihinsel olarak çok meşgul olunuyormuş.

Büyükler sanırım bu ilgi&merak karışımı kısmından bahsediyormuş.

Üstelik ikiyi değil, dördü merak ediyor insan.

Fakat çok keyifli, bu kayınvalidelik müessesini sevdim ben.

Henüz terfi almadım, babaanne, anneanne diyen yok lakin sanırım onu da severim.

Oğlumun doğum gününü de kutlayayım derken ‘sevgili günlük’ tadında oldu.

Özleşmiştik iyi geldi duygu paylaşımı…

Yaklaşık bir yıldır yaşadığım süreci zaman zaman yazdım.

Hayat gerçekten çok kısa ve ölüm çok ani.

Pat diye çıkan feci hastalık haberlerini saymıyorum bile.

Bolca sevin, sevginizi ifade edin diyordum ya artık daha çok derim.

Ben iyi ki diyorum tüm yaşadıklarımdan sonra ya keşke demek durumunda kalsaydım…

Bu durumda bile taşımanın yorucu olduğu yükler bunlar.

Ve bu fırtınanın içinde sevdiklerimiz sığınaklarımız.

Çok sevin, çok sarılın dünyayı ve en çok bizi sevgi kurtaracak…

Minik bir alıntıyla veda ediyorum.

Kalın sağlıcakla…

İlginçtir ki kurtlar arasında, ne kadar hasta olursa olsun, ne kadar köşeye sıkışmış olursa olsun, ne kadar yalnız, korkmuş ya da zayıflamış olursa olsun, kurt yoluna devam eder. Kırık bir bacakla bile koşmaya devam eder. Sürünün korumasını arayan diğerlerinin yanına gidecektir. Kendisini rahatsız eden her ne olursa olsun, yorulmadan bekleyecek, atlatacak, kaçacak ve dayanacaktır. Nefes üstüne nefes almak için varını yoğunu ortaya koyacak, gerekirse kendini oradan oraya sürükleyecek, ta ki iyi bir yer, iyileştirici bir yer, gelişebileceği bir yer bulana kadar. Vahşi doğanın alamet-i farikası devam etmesidir. Bu yüzden kadınlar gerekirse hapishane duvarlarına mavi gökyüzü çizeceklerdir. Çileler yakılırsa daha fazla eğirirler. Hasat yok edilirse hemen daha fazlasını ekerler. Kadınlar olmayan kapıları çizecek, açacak ve yeni yollara ve yeni hayatlara geçeceklerdir. Çünkü vahşi doğa devam eder ve galip gelir, kadınlar da devam eder ve galip gelir – Her kadının içinde vahşi doğanın dayanıklılığı yatar – dayanan, yaratan ve dönüştüren bir güç. Kesinlikle inanılmazız!

Dr. Clarissa Pinkola Estes