Eyvah! İnternet Yok!
Günümüzün en önemli ihtiyacı nedir diye sorsak belki de ekmek ve sudan sonraki cevap İnternet olacaktır. Yaşamımızın her tarafına o kadar çok girmiş ki, o olmadan iş bile yapamaz hale geldik neredeyse. Hele bazı iş kollarında olmazsa olmazımız oldu. Örneğin bizim sektörümüzde internet olmadan herhangi bir şey yapmanız mümkün olamıyor artık. Bilgi ve iletişim çağının şimdilik en önemli elemanıdır diyebiliriz. O olmadan bilgisayarlardan bile gerekli hizmeti alamadığımız gibi işyerleri durma noktasına geliyor. Her dost sohbetinde söyler ve her fırsatta yazmaya çalışırım, gelişme günümüzde artık aritmetik olmaktan çıkmış ve geometrik olmuştur. Bunda da internetin katkısı yadsınamaz niteliktedir.
04.10.2021 tarihinde yaşamış olduğumuz genel internet yokluğu iş yaşamında ciddi paniklemelere sebep olmuştur. Ancak, sonunda normalleşmeye başlamış ve onulmaz yaralar açmamıştır. Bu konuda bırakın tamamen Fransız olmayı tamamen Kongo’lu biri olarak bugün işin ciddi boyutlarından çok biraz da gülümseten taraflarına değinmek istiyorum.
–“Alo, merhaba hayatım, nasılsın. Ben de iyi değilim. Yaaa, internet koptu, ne yapacağımı bilemiyorum. Tam iki saattir feyse giremedim, vatsap da çalışmıyor. İnstagram da bitik. Eyvah, bütün gece ne yapacağım?”
–“Hiç sorma kız, bende de aynı. Oysa ki ne pozlar çekmiştim. Yemek yerken, tuvalete giderken, kedime sarılmışken. Hepsi boşa gitti.”
–“Annem de tutturmuş, “Bak ne güzel bir fırsat, amcanlar da geliyor, oturur sohbet ederiz diyor. İstersen televizyon seyredersin. Ne o gözlerin kan çanağına dönüyor feyse bakarken.”
–“Hiç sorma kız, sanki kendileri girmiyor feyse. Daha geçen gün bir paylaşımını gördüm. Koptum gülmekten. Liseden arkadaşlarıyla çekilmiş bir fotoğrafını koymuş, inan tam bir komedi.”
–“Ama onların zamanında öyleymiş canım ya. Bizimkilerin de öyle bir sürü fotoğrafları var, ölürsün gülmekten. Bir de kitap grupları varmış. Oturur okudukları bir kitap hakkında saatlerce tartışırlarmış.”
–“Bizimkiler de aynı kız. Sanki taş devrimden kalmalar. İşleri güçleri yokmuş, hep kütüphanelere giderlermiş ve kitap okurlarmış.
–“Kütüphane dediğin şu İngilizcede Library denen şey mi? Valla bunlar var ya kızım, ilkel, ilkel.”
–“Çok haklısın valla. Ne gerek var kitap okumaya? Bir şey mi lazım? Gir gugula her şeyi gör. Öyle gözlerini pörtletene kadar kitap okumak da neymiş?”
–“Ama çok da yüklenmemek lazım kız bizimkilere. Zavallıların devrinde internet mi varmış ki. Televizyon bile sonradan girmiş evlerine.”
–“O yüzden çok geri kalmışlar ya kızım.”
–“Ayyy, haklısın valla. Dur, bi daha bakayım gelmiş mi? Öff gelmemiş hala. Ne yapacağız biz bütün gece?
–“Hadi bayy, annem sesleniyo. Kurtulursam gene ararım.”
–“Bay hayatım, kendine iyi bak.”
İnternetsiz kalan iki genç kızın çok içerikli telefon konuşmalarına tanık oldunuz az önce sevgili dostlarım.
İnternetli günler diliyorum.