Dolandırıcılık

Dolandırıcılık genel anlamıyla aldatma amacı ile yapılan kasıtlı eylemlere denmektedir. Hileli davranışlarla bir kimseyi veya kimseleri aldatarak onların zararına, kendilerinin ise yararına eylem yapanlara dolandırıcı, yapılan eyleme ise dolandırıcılık denir. Çeşitli dolandırıcılık metotları vardır ve günümüzde her geçen gün yenileri ortaya çıkmaktadır.

Kişilerin dini inanç ve duygularının istismar edilmesi,

Kişinin içinde bulunduğu tehlikeli durum veya kötü şartlardan yararlanmak suretiyle,

Kişilerin algılama yeteneğinin zayıflığından yararlanmak suretiyle,

Kamu kurum ve kuruluşlarını, siyasi partileri, basın yayın kuruluşlarını vb. kullanarak insanları aldatmak suretiyle haksız kazançlar elde etmek ve başkalarını zarara uğratmak fiillerine dolandırıcılık denir.

Aslında dolandırıcılık daha sade anlatımıyla kötü niyetli kişilerin bazen yasaların boşluklarından yararlanarak bazen de iyi niyetli saf insanların zaaflarından yararlanarak yaptıkları eylemlerin tamamıdır. Yasaların boşluklarından yararlanılarak yapılan dolandırıcılıklar dünyanın her yerinde ve her zaman yapılmaktadır. Yasa koyucular da bu boşlukları dolduracak yeni yasalar çıkartarak bu tür dolandırıcılıkları önlemeye çalışmaktadırlar. Bugün benim üzerinde durmak istediğim dolandırıcılıkların neden yapıldığı ve dolandırılanların ne kadar saf veya iyi niyetli olup olmadığı hususlarıdır.

Şüphesiz ki dolandırıcılık dünyanın ilk günlerinden beri yapılmaktadır ve yapılmaya de devam edilecektir.  Ama niçin dolandırıcılık yapılmaktadır? Neden dolandırıcılar doğrudan suçlanır? Dolandırılanların günahı ya da kabahati yok mudur? İşte bana göre can alıcı nokta da budur. Dolandırılan insanlar da bana göre bazı istisnalar dışında pek de masum değildir. Yukarıda sıralamaya çalıştığım dini duygular veya insanların içinde bulunduğu tehlikeli ve zor durumlardan istifade edilerek yapılan dolandırıcılıkları ve dolandırılanları tenzih ederek devam etmek istiyorum. Ha, dini duyguların istismar edilmesi de aslında bir anlamda dini cehaletin sonuçlarıdır ve insanlar içinde bulunduğu cehaleti de kendisini eğiterek yenmek zorundadır. Yoksa tarihin her döneminde en büyük dolandırıcılık kaynağı olan din sömürüsü devam edecektir. Öncelikle ülkemizde bu tür soygunlar sürekli yapılmaktadır. İnsanlarımızın yegâne dayanağı olan dini inançlarından istifade eden ahlâk yoksunu insanlar cahil ama mütedeyyin insanlarımızı cennet vaadiyle kandırmakta ve onları aldatmaktadırlar. Örneğin cehennem ateşinden koruyacak ve sırat köprüsünden geçilmesini sağlayacak terlik satmak gibi. Buna benzer örnekleri çoğaltmak mümkündür.

Ama asıl üzerinde durulması gereken husus çarıklı kurnazı tabir ettiğimiz bana göre en az dolandırıcı kadar alçak olan ve emeksiz ve zahmetsiz para kazanmak isteyen zavallı görünümlü kurnaz insanlardır.  Ülkemizin geçmişinde bu tür insanlar ve olaylar o kadar çoktur ki, hangisini yazacağımı bilemiyorum. Ama bazılarını hatırlatmaya çalışacağım. Boğaziçi köprüsünü satmaya çalışan ve satan Sülün Osman lakaplı usta dolandırıcıları mı? Yoksa Çiftlik bankın  tosuncukları mı? Ya da Banker facialarını mı? Veya anormal boyutlarda gecelik faizler verilen banka zedeleri mi? Neden bunlara üzüleyim ki? Şöyle bir düşünelim isterseniz, ülkemizde yasal olarak faaliyet gösteren bankalar örneğin yıllık yüzde otuz oranında faiz verirken bir banka çıkıyor gecelik yüzde on faiz veriyor ve hurra o bankaya hücum edilip tüm paralar o bankaya aktarılıyor. Bir müddet tatlı tatlı akıl almaz faizleri alıyorlar ve kısa bir süre sonra banka booom deyip gümlüyor. Ondan sonra “yandım anam, bittim anam, kurtar bizi Devlet baba” Eeee, normal bankalara paralarını yatırıp yasal oranlarda faiz alan normal insanların günahı ne? Bir de Devlet normal insanlardan aldığı vergilerle sizlerin zararını karşılasın, öyle mi? Asla acımam böylelerine şahsen. Alırken o faizleri bize mi sordunuz da şimdi bizden zararlarınızın giderilmesin istiyorsunuz? Kâr zararın ortağı derler buyurun ortağınızla baş başa kalın.

Lütfen çok zalim bir insan olduğumu düşünmeyiniz. Sadece dolandırıcılarla bu dolandırılan insanların farkı ne diye düşünüyorum. Her ikisi de yasaların dışında işler çevirip birbirlerini dolandırıyorlar, sonra biri daha üstün çıkıyor ve diğeri feryat ediyor.

Çocuk yüzlü ve neredeyse çocuk yaşta biri çıkıyor ve Çiftlik bank diye insanları dolandırıyor ve tonlarca parayla yurtdışında keyif çatıyor ve sonra pişman oldum deyip dönüyor memlekete. Yasalar onun cezasını mutlaka verecektir ama mağdurlar benim umurumda değil. Memleketin tek kurnazı sizdiniz madem, çiftlik banktan başlangıçta ne de tatlı paralar kazandınız. Ticarette para kazanmak da var kaybetmek de. Şimdi kaybettiniz, ağlamak niye? Kazanırken kime sordunuz ya da kimle paylaştınız kazancınızı? Peki, öyleyse şimdi ağlamak ve yardım istemek niye? Herkes yaptıklarının bedelini ödemek zorunda ve ödemeli de.

Günümüzde ise sanal ortamda çeşitli dolandırıcılıklar yapılmakta ve yapılmaya çalışılmaktadır. Bu konuda ülkemizi yönetenler yine sanal ortamda ve sosyal medya yoluyla yurttaşlarımızı uyarmakta ve bu tür dolandırıcılara fırsat vermememizi söylemektedirler. Bu konudaki çabaları için kutluyorum.

Belki biraz sert oldu sevgili dostlarım ama dedim ya dolandırıcılıkta iki taraf vardır, dolandıran ve dolandırılan. İnançları, cahilliği ve saflığı nedeniyle dolandırılan yurttaşlarımızı tenzih ederim. Ama emeksiz yemek peşinde olan ve hak etmedikleri kazançlar peşinde olanlaradır sözüm.

AVA GİDEN AVLANABİLİYOR.