Çalışan anne olmak

Merhaba, ben Serap Öztürk… Bundan sonra yazılarımla sizlerle birlikte olup, hayatı paylaşacağım… Profesyonel yaşam koçuyum.  Ayrıca kuruluşunu yaptığım  ve dahil olduğum sosyal platformlar ve derneklerde rol alıyorum.

Bu yazıyı çalışan, sosyal bir kadın ve dünya tatlısı iki çocuk annesi olarak yazıyorum.

 Çalışan anne olmak, yetersiz bir anne olmak demek değildir…

Çocuklarımla ilgilenmek adına çalışma hayatıma uzunca bir süre ara verdim.  Tabii bunda farklı şehirlere taşınma, alışma süreçleri …  Çocuğumu bırakabileceğim güvenli bir liman olmayışı da etkiliydi…

Bursa’ya yerleşik olarak döndüğümde güvenilir bulduğum bir okul ve annemin desteği tekrar işe geri dönmem için bana cesaret verdi.

İşe döndüğümde tabii ki bende çoğu anne gibi ya çocuklarımla yeterince ilgilenemezsem ya benden koparlarsa ya ayrı kalmak onları üzerse diye endişeye kapıldım. Ama iş ve özel yaşam dengesini kurmayı öğrendiğimde bu sistemi korumama destek olacak kişi ve kurumlarla çalıştığımda bu yetersizlik hissinin de üstesinden geldim.

Çocuklarımı güvendiğim bir okula gönderiyorum, biliyorum ki güvende oldukları kadar mutlular da.  Okulda olmadıkları zaman onları çok seven anneanneleri yanlarında. Biz ebeveynleri olarak akşamlarımızı ve hafta sonlarımızı onlarla birlikte kaliteli bir şekilde geçiriyoruz.  Önemli olan çocuğunuzla ne kadar zaman geçirdiğiniz değil, geçirdiğiniz zamanın ne kadarının gerçekten O’na ait olduğudur.

Çalışan anne olmanın en zor tarafı önyargılar, sizi aşağı çekmek isteyen, çalışırsanız yetersiz olacağınızı düşündürtmeye çalışan insanlar. Onlara kulak asmayın… Onlara kulak assaydım şuan bu kadar güçlü bir anne olamazdım.

Sizlerle içinize su serpecek bir araştırma paylaşacağım.

Çalışan annenin çocuğu olmak, sanılanın aksine çok daha iyi bir kariyer yakalama şansının olduğunu gösterir. Yapılan araştırmalara göre, evde kalan yetişkinlerin çocukları gibi çalışan annelerin çocukları da mutlu bir süreç geçirir. Harvard İşletme Enstitüsü yönetiminde dünya çapında yapılan bir araştırmada kadınların çalışmak için mali ve kişisel nedenlerinin olduğu sonucuna varılmıştır. Anneleri evin dışında çalışan çocukların, birer yetişkin olduğunda sorumluluk almada, özdenetim sağlama konusunda daha başarılı olduğu da görülmüştür. 2002 – 2013 yıllarını kapsayan araştırmada, 29 ülkede 100 binden fazla ebeveyn üzerinde anketler yapılarak süreç işlenmiş ve çocuğun mutluluğunun, annenin çalışıp çalışmamasıyla ilgili olmadığı, annenin eğitim seviyesine bağlı olduğu ispatlanmıştır.

Çalışan annelerin kızları daha fazla sorumluluk almayı öğrenirken erkek çocukları daha eşitlikçi toplumsal cinsiyet tutumlarına yönelebilir. Çalışan annelerin oğulları da çalışan eş bulma eğilimindedir ve kendi iş hayatlarında da bu eşitlikçi yaklaşımı devam ettirirler.

Çalışan anne çocukları hakkında yapılan bir diğer araştırma da bu çocukların daha da eğitimli olduğunu gösterir. Yetişkin kızlar, çalışan annenin yaptığı işin vasfına bakılmaksızın aynı oranda istihdam eğilimine sahiptir. Kızlar için çalışan bir annesinin olması ve diğer çalışan annelerin bulunması, tutum ve becerilere sahip olması açısından geliştiricidir. Erkekler için ise annelerinin ve diğer annelerin çalışması birbirini tamamlayan ve güçlendiren bir yapıyı çağrıştırır.

Tekrar ediyorum, Çalışan anne olmak, yetersiz bir anne olmak demek değildir…

Aksine çalışan ve üreten kadın güçlüdür, mutludur ve dolayısıyla güçlü ve mutlu çocuklar yetiştirir.  Mutlaka imkanı olan her kadın  çalışıp üretmelidir.