Bereketli topraklardan kuruyan topraklara….(Aşık Veysel)

Anadolu’nun kavruk tenli bir çocuğu ve Anadolu’nun çaresizliğinden doğan bir Güneş. Çiçekler üstüne türküler yakacak olan Veysel, 7 yaşında Çiçek hastalığından görme yetisini kaybetti. Ancak, görmeyen gözleri görme yetisini gönlüne verecek ve iki kapılı bir handa yürürken bu gönül gözleriyle unutulmaz eserler bırakacaktır gördüğünü zanneden gözlere inat.

Uzun ince bir yolda giderken neler neler dememiştir ki…

Bu dünyayı kuran usta ne hoş sağlam temel atmış

İnsanlığa ibret için kısım kısım kul yaratmış

Kimi yayan kimi atlı kimi uçar çift kanatlı

Dünya şirin baldan tatlı, eyvah, balı tuza katmış.

Yaşamı, insanı, dünyayı böylesine güzel anlatan Veysel, sevgiyi de öyle güzel anlatmış ki, günümüzün sevgilerine bakınca dah bir anlıyor Veysel’in sevgisini insan.

Güzelliğin  on par’ etmez

Bu bendeki aşk olmasa

Derken güzelliğin de ne kadar göreceli olduğunu anlatmıyor mu? Aynı Mecnun’a sordukları gibi “Leyla pek de güzel değil, nesini sevdin?” “ Siz bir de benim gözümle görebilseniz ya Leyla’yı”.

Doğayı da sevgiyle işlemekte pek ustadır koca Veysel.

Çiğdem der ki ben elayım

Yiğit başına belayım

Her çiçekten ben alayım

Benden ala çiçek var mı

Ya ilişkileri, düşünceleri anlatması el öptüren cinsten.

Koyun kurt ile gezerdi

Fikir başka başk’ olmasa.

Karşılıksız iyilik de şöyle ifade bulur;

Karnın yardım kazmayınan belinen

Yine beni karşıladı gülünen

Benim sadık yarim kara kara topraktır.

Ölüm denen en yalın gerçeği hiçbir zaman unutmamış ve bu gerçekle kardeşçe yaşamayı bilmiştir.

Kazması yok küreği yok, ustası var çırağı yok

Gök kubbenin direği yok, muallakta bina çatmış.

Bu dünyaya gelen bilmez, ağlayanlar neden gülmez

Bir yol var ki giden dönmez, ona sır demiş kapatmış.

Aşık Veysel’i anlatmaya ne günler yeter ne de kitaplar. Naçizane anlatmaya  çalıştığım bu değerlerimizin bizlere neler bıraktığı ve neler kattığıdır.

Gözleri g örmeyen bir insanın gönül gözleriyle insanoğluna neler yapabileceğini göstermesidir.

Gören kalplerle yaşayın, gören kalplerde yaşayın.

Dostlar hep hatırlasın.