Basın emekçilerini köleleştiren patronlar!

Özgür basın, düşünce ve ifade sevdalılarının en çok istediği, bu sektörde çalışan emekçilerin ise hayalidir her daim…

Her ne kadar son dönemlerde daha bir arzulanır olsa da,

Türkiye her dönem bunun sıkıntılarını yaşamıştır.

Fakat yaşadığımız dönemle arasındaki en büyük fark,

Şimdiki gazete patronlarıyla bir zamanların patronları arasındaki ciddi karakter farkı!

Tabii ki o zamanlarda gücü seven dünya kadar bukalemunlar vardı.

Ama bir o kadar mesleğinin bilincinde, etik değerler ışığında hatta canını hiçe sayarak yapmaya çalışan, gayet güzel bunu başaranlar da vardı…

Evet zaman değişti ve dijitalleşmenin yaygınlaşmasıyla internet gazeteciliği de yaygınlaştı.

Herkes gazeteci oldu, siyasete işi düşen herkes de gazeteci patronu oldu.

Tabii bunları da ikiye ayırmak gerekir.

1-Patronun kim olduğu bilinenler,

2-Asıl patronu muamma olan gölge patronlar.

İlginç şekilde bu patronların ortak tarafı; neredeyse hepsinin müteahhit oluşu.

Ya Allah aşkına ne işiniz var sizin burada!

Gidip taş toprak ne bileyim bina minalarınız, kaçak göçeklerinizle uğraşsanıza…

Veya çıkaramadığınız imar, ruhsat yapı izni vesaire!

Medya, gazete, haberle ne işiniz olur.

Veya olur mu acaba?

Hah! İşte aslında oluyor ve artık büyük bir müteahhitseniz işlerinizi kolaylaştırmanın, büyütmenin en güzel yolu medya patronu olmak!

Mesela herhangi belediyenin sınırlarında bir yeriniz var.

Tak! Mis gibi bir haber allı pullu,

Olmadı köşe yazarına geceyarısı alınan kararla, olağanüstü bir yazı talimatı…

Ahh şu kulaklar neler duymadı ki;

Bursa’da yılların gazetecisi hem de yönetici bir isim bu emirle öyle bir yazı yazmış ki ilgili Belediye Başkanı için,

Başkan yazarı arayıp, ”İnanın ben bile bu kadar mükemmel olduğumu bilmiyordum” demiş.

Şimdi de gölge patronlara göz atalım:

Şu arkadan motorin fiyatına göre en pahalısından beslendikçe beslenen,

Beslendikçe egosu şişen,

Çalışanlarına patlamaya bahane arayan, asıl patronu ve kendi uşaklığını gizlemek için patron rolünü abartan,

Hatta kimisi aile boyu gazeteye çöreklenip iki yetmez üç belki 10 başlı canavarlar misali gariban gazetecilere hep bir ağızdan çemkiren,

Verdiği asgari ücretle maksimum performans bekleyip, her çalışanın etinden sütünden, tüyünden, kemiğinden hatta yaşama sevincini yiyip bitirmekle kalmayıp, sadece kalemlerini köleleştirmekle yetinmeyip, psikolojik, sözlü gücü yetse fiziksel mobbing  bile uygulamayı içinden geçiren,

Ve “biz asıl gazeteciyiz” deyip ağzı küfürlü, ortamda beyefendi veya hanımefendi gibi salınan patronlar onlar.

Paranın kölesi olmuş, çalışanların ise patronu bu kişilerin her mecrada söylediği;

Şu “Özgür basın engellenemez” sözü var ya hani…

Komik olmayın!

Öncelikle siz tüm egolarınızdan, para hırsınızdan sıyrılarak insanlığınızı özgür bırakın!

Gerisini biz hallederiz…