Oy Oy Demeye Geldim

Genellikle yanlış söylenen bir türkünün gerçek adıdır yukarıdaki başlık. Uyu demeye geldim diye söylenir yanlış bir biçimde. Doğrusu ise; “Oy oy demeye geldim, yari görmeye geldim. Yarim yaren nerende derman olmaya geldim” diye söylenen ağıttan bozma bir türküdür. Ölüm döşeğindeki yari için yakmıştır bu türküyü âşık. Sevdiğinin hasta halini gördüğünde içi yanar, ciğerleri yanar. Tıpkı bizim ormanlarımızla birlikte ciğerlerimizin yandığı gibi.

Bugün hep bu türküyü mırıldandım sevgili dostlar. Oy oy demeye geldim diye ağıtlar yaktım, ölen kurtlara, ceylanlara, kuşlara, kaplumbağalara, kirpilere ve tüm canlılara. Ve de hayat damarlarımız olan ağaçlara, ormanlara. En çok da çaresizliğimize ağıtlar yaktım. OY OY diye bağırdım için için ve de ağladım kuru kuru. Antalya, Muğla, Tunceli, Adana, Mersin ve daha nice şehirlerimiz ve de onlarca ilçelerimiz. OY OY OY ki OY.

Sakın ha, lütfen ucuz siyaset peşinde koşan bir insan olduğumu düşünmeyiniz. Ki, aktif siyaseti bırakalı yaklaşık beş yıl oldu. Bir daha da asla aktif siyasetin içinde olmayacağım. Bu nedenle kimse siyasi bir ikbal peşinde olduğumu düşünmesin lütfen. Benim içerim yanıyor, ciğerim yanıyor. Gözlerim kuru kuru gözyaşları dökmekten kurudu.

Hele akşamüstü duyduklarım tüm yaşadıklarımıza sanki tuz biber ekti. RTÜK  bir genelge yayınlayarak yangın görüntülerinin verilmemesini istemiş. Hangi çağdışı bir zihniyetin ürünüdür bu, anlayabilmiş değilim. Bunun yanı sıra Antalya Gündoğmuş Belediye Başkanının sözleri zıvanadan çıkarttı. Böylesine ahmakça sözler üzerine muhalefet de balıklama atladı haklı olarak. Böylece ciğerlerimizin yanması siyaset malzemesi oldu.

İktidar zaten sınıfta kalmış ve çaresizce ve de ümitsizce çırpınıyor, ne yapacağını bilemez bir halde çıkış noktası arıyor. Muhalefet de bu kalecisiz kaleye penaltı atmanın mutluluğu içinde saldırdıkça saldırıyor. Tüm bunların yanı sıra ülkemin gerçek yurtsever insanları da ellerindeki su şişeleriyle itfaiye araçlarına su taşımaya, yangına elleriyle toprak atmaya çalışıyor. Yurttaşlar ormanları ve ormanlardaki hiç ama hiç tanımadıkları ve belki de bazılarını hiç sevemedikleri canlıları kurtarmak için mücadele verirken ülkenin iktidarı ve muhalefeti birbirine gol atma yarışı içinde.

Birkaç aklı başında aydınımız da aşağıda sorduğum soruları sormaya çalışıyor bu hengâme arasında.

– Her zaman ve her felakette hazır ve nazır olan askerimiz nerede?
-Bu kargaşa içinde misafir mi mülteci mi ne olduğu belli olmayan Suriyeliler nerede ve ne yapıyor?
-Ülkeye kaçak  (!) olarak girdikleri her halinden belli olan ve yaşları yirmi ile otuz arasında olan Afganlı kaçaklar nerede?
-Neden sadece bu genç erkek Afganlılar geliyor ülkemize? Bunların anası, babası, eşi, kız kardeşleri ve çocukları yok mu?
-Her yerde sadece bu genç erkeklerin ülkemize girmeleri de ilginç bir tesadüf mü?

Daha bir dolu delice sorular uçuşuyor kafamın içinde. Bir yetkili çıkıp da bunları açıklarsa çok mutlu olacağım. Zira ülkemin her tarafı her anlamda yangın yerine dönmüş durumda. Lütfen herkes eteklerindeki taşları döksün ve ülkenin gerçek bekası için bir araya gelsin. Kesin artık it dalaşını ve bitirin bu husumetleri. Allah aşkına germeyin ülkemi, bu gerilim tüm ipleri koparacak noktalara ulaşıyor çünkü. Suriyelinin, Afganlının, Iraklının gidebilecekleri bir TÜRKİYE var. Ama biz Türklerin gidebileceği başka bir ülke, başka bir TÜRKİYE yok.

OY OY DEMEYE GELDİM.