Bir insana neden kendini anlatmak için çabalarsın ki!

Eğer sen ona sürekli kendini anlatmaya çalışıyorsan, ‘o seni anlamak istemiyor’ demektir.

“Anlatmak mı daha zor, anlamak mı yoksa anlaşılamamak mı?” diye sorsalar ‘anlatmak’ derim

Tam da bu yüzden karşındakine karşı sürekli hassas olmaya çalışmak, ‘kırılacak’ diye cümlelerini seçerek konuşmak yorucu değil mi? Sonra da yanlış anlaşıldıysan defalarca yanlış anlaşılmayı düzeltmek için konuşmak. Bana yazarken bile yorucu geldi mesela.

Neden insanları yanlış anlamayı seçeriz,  ya da neden kendi kendimize küsüp kenara çekiliriz, ‘neden , neden’ diye sormayız da direk olarak, neden karşımızdakini bu kadar yorarız?

Sorular sorulmalı, duygular söylenmeli,  yanlış anlaşılmalar kolayca çözülmeli. Neden hayatı bu kadar zorlaştırırız ki hayatımızdaki insanlara… Olgunlaşamadığımızdan mı, cesur olmadığımızdan mı veya duygusuzlaştığımızdan mı?

Ne diyordu şair
İnsan insanı ya tamamlayamadı
Ya tam anlayamadı…