Tatlı telaşlar

“Nerede eski bayramlar diyenler fun clup”, gün bu gündür haydi nostaljiye.

Bu gün arife en az bayram kadar itibarlı , bir o kadar heyecan verici bir gün.

Yarına saatler kala ivme kazanan telaşlar, uyanınca bitecek olan bekleyiş.

Anneler yarına tam teşekküllü hazırlanmanın ve mümkünse sizden destek almanın kararlılığında, evin çocukları günü bir an önce bitirip bayrama uyanmanın hayalinde.

Tabi bu giriş 80 ve öncesi doğanlara daha çok anlam ifade ediyor.

Eski bayram hazırlıkları günümüzde pek yaşanmasa da yeni jenerasyonda ucundan kıyısından biraz fikir sahibi oluyorlar.

Nerede o eski bayramlar sözü biraz tiye alınsa da gerçekten unutulası değildi, doğal olarak da özlememek mümkün değil.

Arife günü de erkenden kalkılır, ama oruçluyum ben serzenişi hiç ciddiye alınmaz, yapılacaklar listesi askeri bir tavırla deklare edilir, hiçte kaytarmaya müsaade etmeden gün boyu birlikte bayram hazırlığı yapılırdı.

Günler öncesinden temizlenmiş olsa da ev yine bir elden geçirilir ki bu çoğunlukla evin küçüklerine yaptırılır.

Getir götür işleri, bazı mutfak işlerinin angarya kısmı da yine aynı genç jenerasyondan beklenir ve sonuç olarak hayal bile kuramadan akşam olurdu.

Ama değermiydi evet, ertesi gün kahvaltı sofrasında başlayan şölen, günün her saatinde katlanarak artardı ve akşam yemeğinde gelen konuklarla birlikte muhteşem bir finalle biterdi.

Sadece mutfak hazırlığı olmazdı, gelen çocuklara ayrı, yetişkinlere ayrı hediyeler hazırlanır, gidilecek yerler için başka hediyeler, ikramlar paketlenirdi.

Müthiş bir planlama yapılır ki, bunu her evde aynı muntazamlıkta yapabilen aile bireyleri vardır.

Gelen misafir trafiği de sorunsuz yönetilir, gidilecek yerlerde kusursuz planlanır, bayram sonunda tüm iletişim, görüşme sağlanır, herkesin hatrı yapılmış olur.

Dikkatinizi çekmek isterim ki ulaşım da, iletişim de bu günkü kolaylıkla değildi.

Çocuk ve genç olmanın çok güzel olduğu zamanlardı, evde başlayan sürpriz hediyeler bayram boyunca gidilen ya da gelenlerle birlikte sürerdi.

Herkes birbirinin ne sevdiğini ya da o evin spesiyalinin ne olduğunu bilirdi.

İncelik, zerafet, nezaket, saygı, değer ne derseniz deyin eskiler bir başkaydı.

Ben birazını yaşayabildiğim için çok şanslı hissediyorum.

Şimdi de bu keyfi mümkün olduğunca yaşamaya, yaşatmaya çalışıyorum.

Bana müsaade mutfak beni bekler, malum artık aile büyüklerinden oldum, bayram hazırlığı etkinliklerinde yamaklık bitti.

Bayram yazısında görüşmek üzere.

Sevgi dolu bir arife olsun, kolay gelsin.